December is vooral een maand geweest waarin we meer werkten dan konden genieten van de zomer. Soms werkten we wel 10 dagen achter elkaar, of 13 uur op een enkele dag. Vandaar dat ik nu alleen de highlights benoem:
30 november 2014
Ruim van tevoren was er vanuit Peppers een kerstfeest georganiseerd. De vorige jaren schenen behoorlijk saai te zijn geweest, dus dit jaar besloot de feestcommissie er wat bezigheden doorheen te gooien. Ik heb mezelf als photobooth fotograaf aangeboden. Zo heb ik toch nog even leuke foto’s van al mijn leuke collega’s kunnen schieten! Erwin was deze avond werken, dus die kwam pas later met iedereen uit de keuken nog even voor de afterparty. We zijn lekker dronken thuis gekomen, haha!
30 november 2014
Ruim van tevoren was er vanuit Peppers een kerstfeest georganiseerd. De vorige jaren schenen behoorlijk saai te zijn geweest, dus dit jaar besloot de feestcommissie er wat bezigheden doorheen te gooien. Ik heb mezelf als photobooth fotograaf aangeboden. Zo heb ik toch nog even leuke foto’s van al mijn leuke collega’s kunnen schieten! Erwin was deze avond werken, dus die kwam pas later met iedereen uit de keuken nog even voor de afterparty. We zijn lekker dronken thuis gekomen, haha!
5 december 2014
Geen Sinterklaas voor ons, maar wel een afscheidsfeestje van Frenchie! Daarbij waren we vandaag precies 9 maanden geleden vertrokken vanuit Nederland! Dit hebben we met schelpen in het strand geschreven op 6 december.
9 december 2014
Belle is een lieve meid en dochter van onze collega Natalie. Ze lijkt een beetje op Dees en doet me ook erg aan m’n lieve zus denken. Vandaar dat ik het een leuk idee vond om Belle mee te nemen naar Townsville. Zij vond het ook een super leuk idee! Ze stond te springen zei haar moeder. We zijn naar Museum of Tropical Queensland geweest, waar we veel vlinders en andere tropische dieren vol bewondering hebben bekeken. Ook een doorsnede van een oude boot en een presentatie van hoe je een kanon afschoot hebben we bekeken onder het genot van een lekker hapje en een milkshake. Na het museum besloten we naar de bioscoop te gaan. We wisten niet welke film er zou spelen, maar zijn gewoon gaan lopen. Halverwege keek ik toch even op mijn telefoon naar het schema, en ik zag dat de enige leuke film over 5 minuten zou beginnen! We kwamen iets te laat binnen, maar precies toen we gingen zitten, waren de reclames klaar en begon de film. Hij heette ‘Alexander and the Terrible, Horrible, No Good, Very Bad Day’. Een heerlijke kinderfilm met Steve Carell, ik denk dat Dees hem ook erg leuk vindt ;). Na de film hebben we Belle thuis gebracht en Natalie zei later dat ze haar in tijden niet zo blij en gelukkig heeft gezien. We hebben besloten brieven te blijven schrijven naar elkaar, dat is het minst wat we kunnen doen.
14 december 2014
We zijn vandaag voor de laatste keer verhuisd! We konden een kamer in Bright Point overnemen voor de laatste 4 weken. Bright Point is eigenlijk een resort, dus het is redelijk luxe. Er staat een bad in onze slaapkamer en ook de douche heeft een glazen ruit die je vanuit het bed kan bekijken. Wij vonden het helemaal goed, vooral door de 4 zwembaden die hier zijn. Twee zijn zelfs aan de zee gelegen, dus dat is heerlijk staren vanuit het zwembad. Soms zie je zelfs vissen uit het water springen en een adelaar die heel dichtbij langs vliegt, dat gebeurt bijna dagelijks. Het enige nadeel is onze nogal vreemde huisgenoot. Ik vermoed dat hij autisme heeft en dwangneuroses, op zich geen probleem natuurlijk, alleen is het in dit geval geen schoonmaaktik. Op de eerste dag in het huis zag ik maden lopen in een spons bij het aanrecht en de tweede dag toen ik besloot de keuken een poetsbeurt te geven zag ik er nog meer krioelen in een pan die meneer al tijden niet had schoongemaakt… Zoals je begrijpt gebruiken we de keuken zo min mogelijk en zitten we graag bij de bbq aan het zwembad. Ook zit onze huisgenoot altijd in de keuken met zijn laptop en hij ruikt een beetje sterk. Hij is waarschijnlijk wel slim, maar sociaal gezien wat minder. Gelukkig is het maar tijdelijk. We treffen het in ieder geval wel met huisgenoten hier, hè? Al ben ik nu wel veel beter bevriend met het Aziatische collegaatje waar we ook een maand bij hebben gewoond. Ik denk dat ik haar zelfs ga missen! Gelukkig is onze kamer verder helemaal prima. Daarbij is het aan de overkant van werk, zit er een heerlijk koffiekraampje bij de ferry terminal waar we langs lopen (en waar ze ons niet eens meer vragen wat we willen, want ze weten al gelijk wie er suiker heeft en wie niet) en ook de supermarkt zit aan hetzelfde parkeerterrein.
25 december 2014
Heel saai, maar we zaten in een werkmarathon. We hebben het niet echt gevierd, alleen genoten van de leftovers uit het restaurant. De 23e hadden we trouwens 23 maanden verkering en ik heb een heel mooie glazen steen gekregen met een bloem erin en Frankie Magazine. Wat een lieve verrassing weer van mijn poepie!
31 december 2014
Uiteraard hebben we weer gewerkt deze dag. Het was een lange slopende dag. De planning was zeer slecht gedaan en we lopen al maanden te zeiken over onze tweederangs supervisor, maar nu is het helemaal klaar. Deze alcoholistische bipolaire trut vreet veel te veel van onze energie en niet alleen van ons, maar van iedereen. Alleen niemand heeft de guts om in haar gezicht te zeggen wat ze van haar vinden. Vaak praten we na het werk nog na over de domme dingen die ze gezegd heeft en hoe gemeen ze weer niet was tegen sommige mensen, waaronder tegen Erwin nu vooral. Kortom, ’t is een kutwijf en deze dag werkten we tot half 6, terwijl een ander team al veel eerder klaar was. Direct na het werk zijn we naar de drankwinkel gegaan, heeft Tom (de stiefzoon van Natalie, die zelf op vakantie was) ons thuis gebracht en een uurtje later weer opgehaald. Daarna zijn we naar Lindell’s huis gegaan waar we drankspelletjes hebben gedaan. Rond 10 uur zijn we naar Picnic Bay gereden met hun mee. De meeste mensen gingen naar de Full Moon Party, maar wij hadden geen zin om daar 60 dollar per persoon voor neer te tellen. Om half 12 hebben we bus genomen naar Nelly Bay om het vuurwerk te bekijken op het deck bij ons werk. (Ohja, Nederland: GRATIS bussen op oudejaarsavond hier, suck you met je om 8 uur alles stil leggen! :p) Daar zagen we weer wat leuke collega’s (en ook een stomdronken eerder genoemde). Het vuurwerk was best mooi, maar het rare was dat niemand aftelde! Echt een bummer! Ineens begon het vuurwerk en stonden we vol verbazing elkaar aan te gapen. Vervolgens zijn we nog naar Mark en Julie gelopen van ons oude hutje/huisje. Daar werden we direct volgepropt met heerlijk eten. Er stond een partytent met een bandje eronder en iedereen zat heerlijk. Het was erg gezellig. We zijn tot zeker half drie gebleven, want Erwin moest, je raadt het al, om 4 uur ’s ochtends weer werken. Gelukkig stond hij om 7 uur weer naast me en om 8 uur ’s ochtends ging het eerste telefoontje. Onze echte supervisor wilde graag dat ik kwam werken, want het was iets drukker dan verwacht. Na 6 gemiste oproepen en smsjes en whatsappjes heb ik hem rond 12.30 toch maar verteld dat ik echt niet kom vandaag. Maar goed ook, want..
1 januari 2015
Gelukkig Nieuwjaar!
Tussen de telefoontjes van Ash de supervisor door, stonden nog twee gemiste oproepen. Een onbekend nummer. Hmm. Toen er ’s middags voor de derde keer werd gebeld nam Erwin op. Een Duits stelletje had onze advertentie gezien bij XBase en wilde wel een proefritje maken in onze auto die te koop staat. Ze zouden morgenochtend weggaan dus binnen een uur lieten we ze al een ritje maken. Beide vonden de auto lekker rijden, maar ze vroegen zich wel af wat die piep was met remmen. Ja, dat zijn de remschijven waarschijnlijk. Laten fixen kost $200 zeiden we, en het zijn de achterremmen maar. waar je maar voor 20% mee remt. De voorste remschijven waren in orde. Het meisje was al om, ik zag het aan d’r en dacht ‘hmm peanuts!’ In het Duits lulde ze iets van 200 eraf voor de schijven. Daar hadden we natuurlijk al rekening mee gehouden in onze vraagprijs van $2700. Een uurtje later hadden we $2500 in onze handen en was al het papierwerk al ingevuld. Zo, dit hadden we niet verwacht. Anders verkoop je even je auto op 1 januari. Wat een goed begin van het jaar zeg! Nu kunnen we 11 januari van het eiland af gaan en gewoon een heerlijke vakantie houden in Cairns en Port Douglas, voordat we weer vakantie gaan vieren in Nieuw-Zeeland. Wat een geluk!
3 januari 2015
Onze supervisor belde de avond ervoor of we ons duiken van vandaag niet konden verzetten naar maandag, maar nee, we wilden graag onze PADI eindelijk eens halen! Sorry, zoek het zelf maar uit. ’s Ochtends bleek het enorm te regenen en ook stond er veel wind. Gelukkig merk je daar niet superveel van onderwater, of nja, onze medestudent werd zeeziek, maar verder hebben we twee heel leuke duikjes gemaakt. En het allerbelangrijkste.. Erwin heeft GEEN last gehad van pijn in zijn oog! Bedankt dokter Claus, bedankt MediCare Australië, yayyy. Hij heeft eindelijk kunnen genieten van alle visjes en het mooie koraal. We willen erg graag in Nieuw-Zeeland verder leren duiken. Wellicht onze Advanced Diver halen (de volgende stap, dan leer je ook navigeren en mag je tot 30m enzo). We hebben van Rob al wat duikspots aangeraden gekregen. Zin in! Eindelijk onze PADI binnen. Duurde maar drie maanden, deze driedaagse cursus :).
9 januari 2015
Gisteren onze laatste werkdag voltooid. Wat een raar gevoel, de laatste wc, de laatste douche, de laatste dweil… en het leukste is: het laatste kamernummer was 1121. Think of our birthdays ;). Landa had een megaverkoudheid, waardoor een collega die net een pasgeboren baby heeft niet met haar wilde werken. Geen probleem verder, maar zeg dan eerlijk waarom je weg loopt. Sukkeltje, haha. Other than that.. fijn om lekker klaar te zijn. We kunnen jullie vertellen dat we de 10 hebben aangetikt. Met drie nullen erachter. In Australische valuta. Daar hebben we ook hard voor gewerkt uiteraard! Vandaag is daar weer een bedrag vanaf gegaan, maar in ruil voor een heel mooi stukje kunst/herinnering. Namelijk Erwin’s tatoeage van een rainbow bee-eater! 6 tot 7 uur heeft het geduurd en hoewel het soms echt niet te houden was, is hij dolblij met het prachtige resultaat. Het is nog mooier dan hoe we het voorgesteld hadden en Marius van Pins & Needles is echt een geweldige kunstenaar, vooral voor iemand die zelf gewoon geen tattoos heeft! Best bijzonder ;) Landa had vandaag last van, waarschijnlijk, een spastische darm. Heel pijnlijk lag ze dan ook haar buik te masseren in de tattooshop, maar gelukkig keek niemand raar. Ook haar tattoo is bijgewerkt, een paar kleine aanpassingen en een vergeten vleugeltje zijn ingekleurd. Nu hebben we allebei een prachtig aandenken aan Magnetic Island, waar we toch 7 maanden ons thuis hebben gevoeld.
10 januari 2015
Vandaag was ons afscheidsdiner en –feestje. De laatste avond op Maggie hebben we in Arcadia bij de pub gevierd met een paar van onze liefste collega’s. De ene helft heeft gedanst op de live muziek en de andere helft genoot van het kijken en drinken. Het was best raar om te weten dat dit de laatste keer is dat we veel van deze mensen zullen zien. Wat dat betreft is facebook wel een uitkomst, zo kan je ze toch nog blijven volgen van een afstandje.
11 januari 2015
Om 11.10 kwam de ferry om ons van Maggie naar Townsville te brengen. Roxy en Ingie kwamen ons uitzwaaien, de lieverds! En omdat werk naast de ferry terminal is heeft ook Natalie nog even gezwaaid vanuit de galerij van blok 1. We kregen een gratis koffie van de lieve vrouw van het koffiestandje waar we menig keer een heerlijke cappuccino hebben gehaald. De ferry overtocht was er een met gemixte gevoelens. Het voelde echt alsof we van huis weggingen. Echt raar. Komen we hier ooit nog terug?
In Townsville stond de Grey Hound bus al klaar. In zes uur tijd zou deze ons naar Cairns brengen. Je zag onderweg dat de natuur langzaam aan tropischer werd. Veel groener en andere planten. Ik was nog op zoek naar krokodillen in de beekjes, maar die heb ik nog niet gespot. In Cairns aangekomen namen we de openbare bus naar het hostel (Nomads), wat een chill hostel is. We hebben een privé kamer met eigen badkamer, een beetje klein met een krakkemikkig bed, maar beneden is het gezellig. Heerlijk eten voor weinig. We vielen al vroeg in slaap alleen, we waren gewoonweg kapot. Misschien nog naweeën van het ziek zijn, de tattoo, het feestje en nog steeds het vele werken.
12 januari 2015
’s Ochtends werden we voor de deur opgehaald door de gratis ophaalservice van Dougies in Port Douglas. Het is toch al gauw 56 km verderop, dus dit is werkelijk waar top! Langs de prachtige kust was het een mooie tocht en aangekomen in Port Douglas reden we eerst door het centrum heen en ook naar een uitkijkpunt voor we naar het hostel werden gebracht. Het hostel is heel lief, tropisch en warm. Hier blijven we deze week. We zijn van plan leuke tours te doen en verder gewoon lekker vakantie te vieren! 24 januari vliegen we vanuit Cairns naar Auckland, waar we ook veel zin in hebben! Tot nu toe nog even genieten van het tropische weer hier, wat inhoudt: veel regenbuien en mozzie bites, maar daar spuiten we gewoon Aerogard voor en de paraplu houden we ook bij ons. Jullie horen van ons :D